O zmniejszaniu się Wielkiej Czerwonej Plamy, podczas którego jej kształt zmienia się z owalu w koło, było wiadomo od 1930 roku. Teraz Teleskop Kosmiczny Hubble’a wykonał efektowne zdjęcia, na których uchwycono Plamę w mniejszym rozmiarze niż wcześniej – w przybliżeniu jest to 16502 kilometrów.

Wielka Czerwona Plama to wysokociśnieniowy antycyklon. Na zdjęciach Gazowego Olbrzyma to rzucający się w oczy ogromny czerwony punkt wśród białych i pomarańczowych pasów na południowej półkuli. Wiatry tej burzy osiągają ogromne prędkości rzędu kilkuset km/h.

Historyczne obserwacje w XIX wieku oceniały, że szerokość Plamy sięga 41 tys. km w najszerszym punkcie – na tyle dużo by pokryć trzy Ziemie ustawione jedna obok drugiej. Gdy w 1979 r. Voyager przelatywał obok Jowisza, wykonał pomiary szerokości skurczonego antycyklonu – wynosiła ona 23 335 km. Kolejne obserwacje dawały coraz mniejsze wyniki. W 1995 r. Hubble zanotował 20 962 km, a w 2009 r. – 17 919 km. W tych rozmiarach Plama mogłaby przykryć już tylko jedną Ziemię.

Na początku 2012 r. amatorskie obserwacje Wielkiej Czerwonej Plamy wykazały wzrost prędkości, z jaką się kurczy. Jest to ok. 933 km na rok.

Amy Simon z NASA Goddard Space Flight Center w Greenbelt mówi, że oczywistą rzeczą jest pochłanianie przez burzę bardzo małych wirów. Może to być przyczyną przyspieszonej przemiany wskutek zmian w wewnętrznej dynamice i energii Plamy.

Zespół Simon planuje zbadać ruchy tych małych zawirowań oraz wewnętrzną dynamikę Czerwonego Oka, aby ustalić, czy ten ogromny sztorm na Jowiszu jest rozpędzany czy spowalniany.