Lekarze z Manchesteru wszczepili pierwszy bioniczny implant oka starszemu mężczyźnie, który stracił wzrok w znacznym stopniu.

80-letni Ray Flynn cierpi na chorobę wzroku związaną ze swoim podeszłym wiekiem. Jest nią zwyrodnienie plamki żółtej, które to doprowadziło do całkowitej utraty jego widzenia centralnego.

Teraz za pomocą specjalnego implantu siatkówki, który konwertuje obraz wideo z miniaturowej kamery umieszczonej na okularach, można dostrzec kierunek białych linii na ekranie komputera za pomocą implantu siatkówki.

Flynn powiedział, że jest „zachwycony” swoim nowym implantem i ma nadzieję, że z czasem będzie mógł wystarczająco poprawić swoją wizję, aby mógł zając się takimi czynnościami jak ogrodnictwo oraz zakupy.

Argus II jest implantem produkowanym przez firmę Second Sight w USA. Zastosowano go już wcześniej, aby przywrócić pewną wizję dla pacjentów, którzy są ślepi z powodu rzadkiej choroby, zwanej zwyrodnieniem barwnikowym siatkówki.

Po raz pierwszy taki implant został wszczepiony u pacjenta ze zwyrodnieniem plamki żółtej (AMD), związanym z wiekiem, które ma wpływ na co najmniej pół miliona osób mieszkających w Wielkiej Brytanii. Operacja została przeprowadzona w Manchester Royal Hospital Eye.

„Spotkałem Raya Flynna w zeszłym miesiącu, rankiem przed jego operacją. Wyjaśnił mi, że choć ma zachowane widzenie kątem oka, to jego centralna powierzchnia widoku bezpowrotnie zniknęła. Powiedział: <<Nie jestem w stanie umieścić numerów mojej karty kredytowej w przypadku płatności w sklepie lub w banku i choć byłem zapalonym ogrodnikiem, nie mogę powiedzieć, które z roślin są chwastami lub kwiatami>>. Dodał też, że musi siedzieć bardzo blisko telewizora, aby cokolwiek zobaczyć” – powiedział jeden z lekarzy.

Jego operację, która trwała cztery godziny, poprowadził Paulo Stånga, konsultant okulisty i chirurg witreo-retinalny w Manchester Royal Hospital Eye oraz profesor okulistyki i regeneracji siatkówki na Uniwersytecie w Manchesterze, który powiedział: „Postęp pana Flynna jest naprawdę godny uwagi, ponieważ teraz bardzo skutecznie widzi zarysy ludzi i przedmiotów. Myślę, że to może być początek nowej ery dla pacjentów z utratą wzroku”.

Ludzkie oko to jeden z najbardziej skomplikowanych wynalazków natury. Tysiące wyspecjalizowanych komórek nerwowych umieszczonych na siatkówce, potrafi zamieniać bodźce świetlne na impulsy nerwowe, na podstawie których w mózgu powstaje obraz oglądanego przez nas przedmiotu. Na skutek różnego rodzaju chorób, może dojść do degeneracji fotoreceptorów siatkówki. Chory zaczyna widzieć coraz gorzej, aż w końcu – nieodwracalnie – traci wzrok.

Takim osobom może pomóc wynalazek prof. Marka Humayuna z University of California. Elektroniczna proteza wzroku o nazwie Argus II składa się z trzech elementów: okularów z kamerą, wszczepianego do oka czipa oraz kieszonkowego urządzenia przetwarzającego informacje z kamery na odpowiedni sygnał przesyłany do czipa.

Kamera wysyła sygnały o rejestrowanym przez nią obrazie do przenośnej, bezprzewodowej przystawki noszonej w kieszeni. Zadaniem przystawki jest zamiana sygnału wizualnego na sygnał pobudzający elektrody czipa z odpowiednią częstotliwością. Sygnał trafia wpierw do odbiornika umieszczonego na gałce ocznej, a stamtąd do elektrod pobudzających nerw wzrokowy, podobnie jak czyniłyby to fotoreceptory. Cały proces odbywa się niezwykle szybko, zaledwie w ciągu ułamka sekundy. Implant siatkówkowy to kilkumilimetrowa płytka z 60 niezależnymi mikroelektrodami, które potrafią generować prąd i pobudzać nerw wzrokowy.

Osoba ze wszczepionym implantem będzie widzieć znacznie więcej niż ludzie, którym wszczepiono Argusa I, wyposażonego w 16 elektrod. Spodziewano się, że chorzy odzyskają jedynie zdolność odróżniania ciemności i jasności. Okazało się jednak, że po kilku tygodniach „nauki” odczytywania nowych wrażeń, ochotnicy potrafili odróżnić kubek od widelca, dostrzec okno, drzwi czy poruszające się obiekty. Mózg pacjentów dopowiadał brakujące informacje, dzięki czemu mogli wyciągać pełniejsze wnioski z tego, co widział sam czip.

Test przeprowadzony u Flynna dwa tygodnie po zabiegu, udowodnił, że mężczyzna był w stanie wykryć wzór linii poziomych, pionowych i przekątnych na ekranie komputera przy pomocy implantu.